Gedichte, Sprüche & Reime up Platt!
***
"Mien Düörpken Leer"
Wu lieg an Schöppinger Biärg so schön
mien Düörpken Leer, so still un grön.
Denn Ort, wo meine Weige ston
un wo ick no de Schol hengong.
Wo de Ölern namen mi in Arm
do wett mi üm dat Hiät so warm.
Ick bin auk up de Lüde stolt,
denn de sind ut echt westfölschket Holt.
In Middelpunkt do steiht de Kiärk,
do döt de Herr Pastor sein Wiärk,
do gift denn Siärgen un de Kraft
dat man auk sölfst dat Schwörste schafft.
Se löcht int Land bi Dag un Nacht,
in Krieg häw se us Frieden bracht.
Se is dat Hiät, wat ick wull gleiw,
von´t Düörpken Leer, dat ick so leiw.
Mot ick mol weg - of olt, of jung:
De Heimat bliw Erinnerung.
Un kiek ick hen un kiek ick her:
Dat Schönste bliw "Mien Düörpken Leer."
( von Angelika Kestermann )
***
Wiehnachtstiet
Wiehnachtstiet, dat is wull klor
is de schönste von´t ganze Johr.
Wo jedereen doch dorup sinnt,
of olle Lüe, Frau, Mann und Kind,
een de anner Frei to maken
met kleine of auk graute Saken.
Een guedet Wort, nen trüen Blick
de brengt schon oft ersehntet Glück.
Dann wett gehäkelt un auk strickt
un dann un wann een Päcksken schickt.
Doch grade jetzt in denn Advent
de Lüe in de Geschäfte rennt.
Se stöbert hier un kiekt es do
un denkt dobi es düftig no:
Wodran hef wull denn annern Spaß
an Radio, Dischkdirk oder auk son Glas?
Un watt is för de Kinner wichtig?
Ja, hoffentlich wett alles richtig.
So erfüllt sick manchen Draum
för Kinner unnern Wiehnachtsbaum.
Un süht man dann de Augen funkeln
von düsse Kinner hell und rein
dat is es Lecht int Weltendunkel
un alles Led is half so klein.
Wenn to de Wiehnachtsmiss wi goht
un biädent in de Kiärke stoht
dann is es wenn Herr Jesu Christ
von nien up usse Wiält kuemen is
Drüm sollen wi auk nich vergiäten
to danken üm von ganzen Hiäten
för alles dat, wat he us giw
domet he immer bi us bliw.
( von Angelika Kestermann )
***
Ostertiet
Nu is et endlicks wier so wiet,
wi hebt de schöne Fröhjohrstiet,
wo ut den Schlop de Natur erwacht
un us de Sunn auk öfters lacht.
Wo langsam, met ´nen schönen Blick
de Krokus ut de Är rutkick
un wo Tulpen raut un giäl
de Wiält fort maket mol so hell.
Dat is de Tiet wo Jesu Christ
för us von´n Dauden upstohn is.
De Kinner up nen Struck es kloppt:
Wo hew de Has sick wull vestoppt,
de us de bunten Eier brengt
un auk an lecker Saken denkt ?
Dann plötzlick hört man en Geschrei:
"Nu kummt es schnell, hier lig en Ei!"
De Frei is graut, den Upwand klein,
wat könnt sick doch so Kinner frein !
( von Angelika Kestermann )
***
De Halterbuerschup
1) Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
do giwt de Halterbuerschup, de Lüe do bin ick stolt drup
int schöne, schöne Düörpken Leer.
2) Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
wo miene Weige ston un ick no de Schol hengong,
do is un bliw auk mien Tohues
do giwt de Halterbuerschup, de Lüe do bin ick stolt drup
int schöne, schöne Düörpken Leer.
3) Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
an Schüöppinger Biärgesrand, dat Düörpken is wiet bekannt
int schöne, schöne Mönsterland
do giwt de Halterbuerschup, de Lüe do bin ick stolt drup
int schöne, schöne Düörpken Leer.
4) Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
do giwt nen Schützenverein, de fiert met graut un klein
drei Dage lang so schön
do giwt de Halterbuerschup, de Lüe do bin ick stolt drup
int schöne, schöne Düörpken Leer.
5) Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
kümmps du es mol in Naut dör Krankheit of dör´n Daud
se helpt di, helpt di alle gern
do giwt de Halterbuerschup, de Lüe do bin ick stolt drup
int schöne, schöne Düörpken Leer.
6) Deip in Mönsterland lig dat Düörpken Leer so still un fien
do holt de Lüe bineen, de trennt so gau kineen
int schöne, schöne Düörpken Leer
giew Guott, dat et so bliew un niemols Unfriär giw
int schöne, schöne Düörpken Leer
do giwt de Halterbuerschup, de Lüe do bin ick stolt drup
int schöne, schöne Düörpken Leer.
( von Angelika Kestermann )
***
"Vörsöök niemaols, annere so to maken, äs du sölwst büs.
Du wees jä - un Guott weet et auk - dat een von diene Sort genog is."
"Bloß we arm is, weet, wat dat Liäben füör´n Luxus is."
"De Kinner sind ümmer de enzige Tokunft von de Mensken."
"Wenn de Mannslüe sick nao de Hochtiet so vörhollen wullen,
äs in de Vörluowstiet, dann gafft nich halw so viell Scheidungen,
obber duppelt so viell Pleiten."
"De iärste Handruck in´t Liäben is de schönste:
wenn een Niegebuorenes sien Füstken üm´m Finger von
Vader ode Moder schlütt."
"De twintigste Hochtietdagg lött sick schwaor fieern.
To´t Praohlen ist nao to fröh, to´t Jankern all to laat."
"Dat Lachen is de küörtste Vörbindung tüssken twee Mensken."
( aus "Mien Tresken" von Bernard Walbaum )
***
Eia popeia, wat russelt in´t Stroh?
Dat sünd dei lüttken Göskes,
dei hebbt kiene Schau.
Schauster het Lädder,
kien Leisten dortau,
d´rum loopt dei Gösken barfaut
un hebbt kiene Schauh.
***
Bimmel, bammel, beier
Köster mag kien`n Eier.
Wat mag hei dann?
Speck inne Pann´,
Beier inne Kann´,
Wat is us Köster ´n leckern Mann.
***
Heinerich von Deinderup,
wat grummelt di dei Buuk?
Dat dait dei suern Karmelk,
dei will dor wedder rut.
***
Et is doch seltsam:
Öhms, de vermährt sik nich,
aower utstiärben doht se auk nich.
***
Lank un schmal, hät kien Gefall.
Kuot un dick, hät kien Geschick.
En Därnken von de Middelmoat
geiht am wackersten üöwer de Straot.
( aus "Nu küer du, mi trönt de Augen"
von Reinhold Holtstiege )
***
Ik bin son kleinet Ümelken,
son Stümpelken, son Krümelken.
Un wull doch auck so gähn
dat Brutpaar hier gralehrn.
Drum gierf ick jun min Hiätken hier,
maken Kniksken up de Stiär.
Un schenk ut fulle Freide nu
düssen Blomenstruck hier ju.
***
Vivat Brut un Brüdigam,
vivat Brüm un Brut.
Glücklich fänk ju Ehestand an.
Glücklich laup he ut
Goht in Frieden düor de Welt.
Kriegt alle Bühls full Geld,
kriegt dat Hus vull Piär un Rinner,
kriegt dat Hus vull nette Kinner.
Häfft je liäbenlank kin Naut.
Finnt antlest en sachten Daut.
Un daonao de ew´ge Ruh.
Nu kuemt in, Guot helpe ju.
Vivat Brut und Brüdigam,
vivat Brüm und Brut.
***
Full Freide un full Glück
un neichstet Johr son Männeken es ik.
***
Bie us in Hus
gift jeden Dag Kabus.
Ehn Dag rauden, ehn Dag witten.
Nur goht men al wie sitten.
***